Waarom wil je met mij samenwerken?
Je zou als uitvaartbegeleider met mij willen samenwerken omdat je iets extra's wilt bieden aan nabestaanden. Omdat ik niet alleen de "Stem bij Afscheid" ben, maar ook daarna nog een belangrijke rol kan spelen in het leven van de rouwenden. Het stopt dus niet na het spreken tijdens de dienst.
Ik ondersteun, na een uitvaart, nabestaanden om hun verlies en verdriet een stem te geven.
Zodat afscheid geen einde is, maar het begin van heling.
"Als je niet kunt rouwen kun je ook niet helen", zegt Jan Bommerez.
En dat is zo waar. We hebben veel meer plekken en mensen nodig die helpen dragen.
Die diep verdriet kunnen blijven ontvangen, ook veel langer na een ingrijpend verlies.
Want rouw is grillig en kent geen tijdlijn. Het komt wanneer het komt en kondigt zich niet netjes aan. Dat maakt het tegelijkertijd zo intens.
We willen als mens ontmoet worden in de pijn en rauwheid van ons verlies.
"Wat ik zelf heb meegemaakt,
doet me nadenken over de vraag;
als een mens in de misere zit, wat helpt dan?
Wat doen we wanneer het noodlot ons treft?
Waar vinden we troost?
Het antwoord kun je in enkele woorden samenvatten.
In de aanwezigheid van de ander.
Dat is de basis." - Dirk de Wachter
Aanwezig zijn, en blijven. Rouwenden hebben te voelen en ervaren dat iemand blijft.
Ook daarna nog. Júist daarna en veel later nog. We weten allemaal hoe belangrijk die nabijheid is, echter in de praktijk zie ik dat het vaak heel anders gaat. Mensen worden eenzaam. Lijden alleen. Vereenzamen in hun pijn en verdriet.
Laten we dat proberen te voorkomen, want dat kan absoluut de bedoeling niet zijn.
Ik beloof jou mijn open hart. Ik laat jou ervaren dat ik blijf.
Ook veel later nog.
ervaringen klanten
𝘓𝘪𝘦𝘷𝘦 𝘔𝘰𝘯𝘪𝘲𝘶𝘦,
𝘏𝘰𝘦𝘥𝘴𝘵𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘯 𝘏𝘢𝘳𝘵𝘦𝘯; 𝘫𝘦 𝘥𝘰𝘦𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯 𝘫𝘦 𝘯𝘢𝘢𝘮 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘫𝘦 𝘩𝘦𝘭𝘦 𝘞𝘦𝘻𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘳 𝘢𝘢𝘯.
𝘡𝘰 𝘷𝘰𝘦𝘭𝘣𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘴 𝘫𝘦 𝘱𝘢𝘴𝘴𝘪𝘦 𝘦𝘳 𝘦𝘤𝘩𝘵 𝘩𝘦𝘭𝘦𝘮𝘢𝘢𝘭 𝘵𝘦 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 ( 𝘷𝘦𝘳𝘭𝘢𝘵𝘦) 𝘙𝘰𝘶𝘸. 𝘏𝘦𝘵 𝘸𝘦𝘳𝘬 𝘪𝘴 𝘫𝘦 𝘢𝘣𝘴𝘰𝘭𝘶𝘶𝘵 𝘩𝘦𝘭𝘦𝘮𝘢𝘢𝘭 𝘰𝘱 𝘩𝘦𝘵 𝘭𝘪𝘫𝘧 𝘨𝘦𝘴𝘤𝘩𝘳𝘦𝘷𝘦𝘯.
𝘐𝘬 𝘩𝘦𝘣 𝘰𝘯𝘵𝘻𝘦𝘵𝘵𝘦𝘯𝘥 𝘨𝘦𝘯𝘰𝘵𝘦𝘯 𝘰𝘱 𝘥𝘦 𝘳𝘦𝘵𝘳𝘢𝘪𝘵𝘦 𝘥𝘢𝘨 “𝘐𝘬 𝘙𝘰𝘶𝘸 𝘷𝘢𝘯 𝘑𝘰𝘶“ 𝘢𝘧𝘨𝘦𝘭𝘰𝘱𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘥𝘢𝘨. 𝘈𝘭𝘭𝘦𝘴 𝘮𝘰𝘤𝘩𝘵 𝘦𝘯 𝘬𝘰𝘯 𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘸𝘢𝘵 𝘪𝘯 𝘮𝘪𝘫 𝘭𝘦𝘦𝘧𝘥𝘦, 𝘰𝘧 𝘯𝘰𝘨 𝘷𝘦𝘳𝘣𝘰𝘳𝘨𝘦𝘯 𝘻𝘢𝘵.
𝘝𝘦𝘳𝘥𝘳𝘪𝘦𝘵, 𝘸𝘢𝘵 𝘷𝘳𝘪𝘫 𝘮𝘰𝘤𝘩𝘵 𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯, 𝘦𝘯 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘣𝘰𝘰𝘴𝘩𝘦𝘪𝘥, 𝘷𝘦𝘳𝘴𝘵𝘰𝘱𝘵 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘩𝘦𝘵 𝘷𝘦𝘳𝘥𝘳𝘪𝘦𝘵, 𝘸𝘢𝘵 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘫𝘰𝘶𝘸 𝘥𝘦𝘴𝘬𝘶𝘯𝘥𝘪𝘨𝘦 𝘸𝘢𝘳𝘮𝘩𝘢𝘳𝘵𝘪𝘨𝘦 𝘣𝘦𝘨𝘦𝘭𝘦𝘪𝘥𝘪𝘯𝘨 𝘰𝘯𝘨𝘦𝘳𝘦𝘮𝘥 𝘦𝘯 𝘬𝘳𝘢𝘤𝘩𝘵𝘪𝘨 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘣𝘶𝘪𝘵𝘦𝘯 𝘬𝘰𝘯 𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯; 𝘣𝘦𝘷𝘳𝘪𝘫𝘥𝘵 𝘷𝘢𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘰𝘱𝘨𝘦𝘴𝘭𝘰𝘵𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘵𝘵𝘦𝘯.
𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘰𝘰𝘬 𝘰𝘯𝘵𝘣𝘳𝘢𝘬 𝘩𝘦𝘵 𝘭𝘢𝘤𝘩𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘵.!
𝘞𝘦𝘳𝘬𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴 𝘮𝘰𝘤𝘩𝘵 𝘦𝘯 𝘬𝘰𝘯 𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯, 𝘰𝘱 𝘥𝘪𝘦 𝘸𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘴𝘤𝘩𝘰𝘯𝘦 𝘴𝘢𝘤𝘳𝘢𝘭𝘦 𝘱𝘭𝘦𝘬: 𝘢𝘣𝘥𝘪𝘫 𝘷𝘢𝘯 𝘚𝘭𝘢𝘯𝘨𝘦𝘯𝘣𝘶𝘳𝘨.
𝘉𝘦𝘷𝘳𝘪𝘫𝘥, 𝘰𝘱𝘨𝘦𝘭𝘶𝘤𝘩𝘵 𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘯𝘬𝘣𝘢𝘢𝘳 𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘪𝘬 𝘩𝘶𝘪𝘴𝘸𝘢𝘢𝘳𝘵𝘴; 𝘦𝘦𝘯 𝘬𝘰𝘴𝘵𝘣𝘢𝘳𝘦 𝘥𝘪𝘦𝘱 𝘥𝘰𝘰𝘳𝘷𝘰𝘦𝘭𝘥𝘦 𝘦𝘳𝘷𝘢𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘳𝘪𝘫𝘬𝘦𝘳. 𝘖𝘯𝘵𝘻𝘦𝘵𝘵𝘦𝘯𝘥 𝘣𝘦𝘥𝘢𝘯𝘬𝘵 𝘩𝘪𝘦𝘳𝘷𝘰𝘰𝘳!”
- Beppie -